''ardıç kuşu sevdalısını unuttu''

Şehirlerimizdeki çöplükler sayesinde iki kara sevdalı olan Ardıç kuşu ve Ardıç ağacının soyları hızla tükeniyor!..

Nedeni ise; Ardıç kuşlarının büyük şehir merakı...

Ardıç ağacının üremesi için Ardıç kuşları tarafından meyvelerinin yenilmesi gerekiyor. Ve ardıç kuşunun dışkılarında ki tohumları toprakla buluşturmasına bağlı. Ağacın tohumu ancak o zaman toprakta filizlenebilir hale geliyor...

Ardıç ağacı ve ardıç kuşu o yüzden bir birine mahkum derecede kara sevdalıdır...

Ağacın meyveleri sayesinde ardıç kuşları çoğaldılar geliştiler...

Ama şehirler büyüdükçe çöplükleri de büyüdü ve ne acıdır ki Kuşlar ardıç ağacının meyvelerini yemektense çöplükten beslenmenin daha kolay olduğunu keşfettiler...

Bu sayede Ardıç kuşu ağacını unuttu... Ağaç ise sevdalısı olan kuşun ötüşlerini...

Şimdi o kuşlar kentlerin çöplüklerinde yaşıyorlar...

Ardıç ağaçları ise ismini verdiği kuşlarının çöplük merakı yüzünden soyları hızla tükenir hale geldi...

Adını ağaçtan alan ardıç kuşu zahmet çekmektense çöplükten kolay

geçinmenin, kolay yaşamanın yolunu arıyor.

Kuşlar gitti mi Ardına bile bakmıyor ve geri gelmiyor...

Milletin efendisi ardıç kuşu gibi ağaçlarını kendi işlerini evlerini terk ediyor, daha rahat yaşamak için büyük şehirlere göçüyor ve ne yazık ki alın teri diyerek el alemin boyunduruğu altında üç kuruşa temah edip onlardan arta kalanla geçinmeye çalışıyor... Çöplük merakı yüzünden Ardıç kuşu ağacını unuttu, Milletin efendisi toprağını unuttu,

Milletin efendisi Ardıç kuşu gibi yaşıyor, ama yüreğini hormonlaştırıyor, özden kopuyor, sahte tebessümleri semiriyor, maskelerin gölgesinde hayat damarından kopuk ürüyor, büyüyor... Ve geride kalan genlerinden koparken ardıç ağacının çektiği acıyı bilmiyor, görmüyor...

Görse bile artık anlamıyor...

Yabancılaşıyor, yabancılaşıyoruz...