''Odalarda ışıksızım''
Mutluluk ve mutsuzluk arasında bir yer varsa Rabbım o yeri önce anneme sonrada bana miras bırakmıştır.
Tiyatro turnelerinde ekmek parası için koşturup didinen ailemin benimle ilgilendiği tek mekan otel odalarıydı.
Kayahan'ın sevilen parçası olan ''odalarda ışıksızım, katıksızım,viraneyim..'' sözlerine isim babası olmuş otel odaları!.
Duvarları griye çalmış odalarda, gök kuşağından arta kalan renkleri toplamaya çalışan arafta kalmış minik bir yürek...
Renkleri sömürürken, gelincik sigarasının sarımtırak lığına hüznü emanet eden otel odaları...
Önceki geceden arta kalan minik umutları rengi toza çalan tavandan sarkan ampulün solgun ışığına emanet eden ihtimaller.
Babalık makamında Gündüz başka, gece başka yanan deniz feneri...
Gündüz sahneye yön veren, gece meyhanelere yön veren anason kokusuna muhtaç kalan umutlar... Bayramın arifesine saklanmış cicili kıyafetlerin griye çalan odaların paslı karyola başlarına emanet edilirken gözyaşlarıyla yıkanmış yastık kılıfları...
Sabahın nurunu; pencereden içeriye sızdırmakta direnen çizgileri dikey perdeler... Sokağın köşesinden bayram sevincine davet eden nidalara kulak kapatan anason kokusuyla yıkanmış, sigara dumanıyla serenat yapan fırça bıyıklı ışığı sönmüş deniz feneri.
Minaresinden süzülen nurlu nidalara saygıyla hürmet eden ve beş vakit gözyaşlarıyla yıkanmış boynu bükük seccade...
Arifenin renklerini yutan otel odaları bu bayramın neşesini yine veremeyecekti...
Bayram sabahı genizleri yakan anason kokusuyla sarmaş dolaş olan iki yürek biri ben biri annem...
Alkolün şişede durmadığı gibi huzurunda otel odalarında durması mümkün olmayacaktı ve renklerimizi çalan odalardan, deniz fenerinin ışığı yanmadan bayram sabahı kaçan kaderi alkolle çizilmiş bir anne ve sarı oğlan...
Otel odalarında geçen yaşamımda elimden tutup değil bayram namazına bir kez olsun nur kokulu nidaların yükseldiği Cumanın şefkatine yön göstermeyen deniz feneri...devem edecek
Anason kokusuyla meyhanelerin şefkatine kendini emanet eden deniz fenerine ne kadar kızmış olsam da ışığı söndüğü günden beri özlüyorum...
Ah keşke bir kez olsun elimden tutup beni cumaya götürseydi :( Ramazan yaklaşırken içimdeki burukluğu Rabbime havale ediyorum ve deniz fenerime dualar gönderiyorum...