Bazen;

Yüreğimize saplanan,

Aperatif bir bakışa,

Cümle kapımızdan firar eden,

Eflatuni düşüncelerimizi emanet ederiz.

Bazen;

Metaneti apış arasına kaçmış,

Kelimesi sahipsiz bir satıra,

Kör bıçaktan arta kalan,

Kandamlasını emanet ederiz

Bazen;

Sabahçı kahvelerinin bekçisi,

Anı kazıntıları tahta masalara,

Kırık bir bardaktan dökülen,

Yalnızlığımızı emanet ederiz.

Bazen;

Canı canana teslim etmektense,

Başka gözden süzülen bakışımsız edaya,

Hülyalardan vazgeçip,

Canımızı ''aşk'' diye emanet ederiz...