Gönüllü karantina günlerimden arta kalan mısralar.

Hülyalardan vazgeçip,
Canımızı ''aşk'' diye emanet ederiz...

Seninle mücadele ediyorsam
Bil ki O'nun sayesinde

Ve...
Çabalamanın boşuna olduğunu anladığın anda;
Gözyaşlarını tespih tanesi gibi sabırla çekebilmeyi becerebilmelisin... ...

Bilesin ki,
Gam yüklü hıçkırıklarım sebil değil,

O yol yolcusuna,
Sadakat renginin şulesinde raks eden pervane olmayı göze aldırır..

Anılarımdan arta kalan son beste!
Yüreğimin vuslat penceresine sıkışıyor,

Noktası olmayan yazılara olan ilgim yüzünden kafiyeli manzumelere her daim üvey evlat muamelesi yapmışımdır... Lakin Ozan ertesi d...

Kelimelerin ardındaki cümle avcısı!
Gönül kafesinde bülbül beslemiyorsan,
Beni anlamak için mücadele etme,

Sabahçı kahvelerinde pinekleyen o mahur bakışların,
Son nağmelerine sürüklüyorum.